ارتباط عوارض قلبی و میزان تروپونینi خون در بیمار دچار شکستگی گردن فمور

چکیده مقدمه: یک علت شایع استفاده از خدمات بیمارستانی و مرگ در جمعیت های مسن و یکی از علل اصلی مرگ پس از جراحی شکستگی گردن فمور نارسایی قلبی و انفارکتوس میوکارد است. تروپونین به عنوان نشانگر زیستی (بیومارکر) انتخابی برای تشخیص آسیب های میوکارد در نظر گرفته شده که در تشخیص به هنگام و به دنبال آن درمان سریع بیماران کمک می کند. هدف: تعیین ارتباط عوارض قلبی و میزان تروپونین i در بیماران با شکستگی گردن فمور در بیمارستان پورسینای رشت در سال 92 – 1391 مواد و روش ها: در این مطالعه که به روش مقطعی- آینده نگر صورت گرفت، 116 نفر از بیماران 65 ساله و بیشتر که با شکستگی گردن استخوان فمور به بیمارستان پورسینای رشت مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. داده های زمینه ای و عوامل خطرساز قلبی، پیشینه سکته قلبی، بیماری های دیابت و فشار خون بالا، گرد آوری شد. در هنگام پذیرش و روزهای اول و دوم پس از جراحی میزان تروپونین سنجیده و در پایان پس از 4 ماه پایش، مرگ و میر و پیامدهای ناپسند قلبی ارزیابی شد. نتایج: 62 نفر(4/53%) از بیماران مرد و میانگین سنی آنان 83/8±43/78 ساله بود. تنها در 2 نفر از افراد شرکت کننده در مطالعه که دچار عوارض قلبی در مدت بستری شده بودند تروپونین بالاتر از حد طبیعی بود که از نظر آماری تفاوت معنی دار از نظر مرگ بین دو گروه تروپونین بالا و تروپونین طبیعی بدست آمد (026/0= p) در حالی که 14 نفر از 19 بیماری که تروپونین بالا داشتند (7/73%) درگذشتند در برابر، 7 تن از 97 نفر گروه تروپونین طبیعی، (2/7%) درگذشتند که به صورت معنی دار کمتر از گروه تروپونین بالا بود (0001/0=p) نتیجه گیری: تروپونین i به عنوان نشانگر زیستی که توان تشخیص آسیب قلبی با حساسیت و ویژگی بالا را دارد، می تواند به عنوان متغیری در پیش بینی عوارض ناپسند قلبی ناشی از جراحی شکستگی گردن استخوان فمور استفاده شود.